20220828 Borsh Beach

20220828 Borsh

Om 06:00opstaan, de zon komt zo op. De zee is glad, als enige persoon stap ik de ze in en zwem een paar slagen. Dan draai ik me op mijn rug en lig stil in het water. Door het zout drijven mijn voeten omhoog. Het is stil en rustig kijk ik om me heen. Oneindig wer strekt de Adriatische zee richting Italie en Griekenland. In de verte moet Korfu liggen. Dichterbij staan er grote bergen met soms steile wanden Albanie te bewaken.

Dichterbij is het witte kiezelstrand, scheiding tussen de blauwgroene zee en het ruwe, rommelige, door beton gecultiveerde toeristengebeuren. Het seizoen loopt ten einde. En nu, zo ‘s morgens vroeg, kun je bedenken hoe het over twee weken is. Af en toe een auto, wat blaffende honden. Stille stranden, stille zee. Nu is het goed. En na een koude douche stap ik fris richting de Mörbös.

Na het ontbijtje en wat luieren stappen we op de fiets en langzaam rijden we de strand”weg” af. Een kilometer verder staan wat meer huizen/hotels en nog meer barretjes per 100 meter. Maar dan na een soort van dorpje wordt het rustiger en wat authentieker. We stoppen bij een eenzame soort foodtruck waaruit Raggae muziek komt en een Albanese Rastafari vruchtendrankjes als smoothies maakt. We bestellen er twee en zitten lekker van ons af te kijken.

Bij het betalen, cash only, kan ik niet kleiner betalen dan ALL 10000, ofwel een briefje van honderd. Dat moet de rasta wisselen bij de buurman, hij stapt de bus uit en wandelt weg. Ons achterlatend met zijn hebben en houden met No Woman No Cry, het meest verschrikkelijke raggae pop lied dat ik ken, in de lange versie. Dit nummer herhaalt zich. Zeker twee keer opgenomen. Maar daar komt onze rasta weer aangerend en bezweet overhandigt hij ons wisselgeld.

Wij fietsen terug en kopen in het kleine supermarktje een klein aandenken. Eenmaal bij de bus eten we het restje pasta van gisteren als lunch en houden siesta. Schrijven wat, doen wat met foto’s en proberen de overtocht naar Italie iets te vervroegen. Volgens Direct Ferries kunnen wemorgen om 14:30met de boot mee. Dus boeken we onze trip om vanwoensdagavondnaarmaandagmiddag. In plaats van een bevestiging krijgen we bericht dat men de wijziging bij de veerdienst heeft aangemeld en dat er nog een bevestiging volgt. Tussen deze bezigheden door stappen we naar de overkant van de weg, zwemmen in de zee, douchen we koud en keutelen we wat aan.

Tot de zon gaat zakken. Dan gaan de mooie kleertjes aan en fietsen we naar een restaurantje dat we vanmorgen er zo leuk vonden uitzien. Prachtig uitzicht. Het eten was een beetje uitgedroogd, maar ja. Onze dag kan niet meer kapot. Vandaag 30 jaar getrouwd in stijl gevierd.