20220830 Vlorë

20220830 Vlorë

Vannacht is een boom, die er gisteren al scheef bij stond, helemaal horizontaal gaan liggen. Dat noem ik nog eens een “hangover”. Om een vertrekkende camper de ruimte te geven moet eerst een grote tak worden afgezaagd.

Na het karige ontbijt en koffie gaan we op de fiets naar Vlorë, ook om bij de ferry te vragen of we vandaag wel meekunnen. Dat is niet het geval, duswoensdagavondblijft staan. Wel krijgen we een bevestiging van de rabies inenting van het hondje uit Gjirokastër, dus dat geeft wel een goed gevoel.

We wandelen over de brede boulevard aan beide kanten van de brede uitvalsweg naar Tirana en proberen batterijtjes te kopen voor mijn gehoorapparaatjes. Dat lukt niet, niet te koop. Volgens een behulpzame opticien hebben we kans bij een privé kliniek 2km verderop, maar pas na17:00 uur.

In plaats van daar op te wachten fietsen we terug naar de camping voor een lunch. Onderweg maakt Peter nog een halve salto tegen een iets te hoge stoeprand en staat ondersteboven op handen en voeten met zijn fiets om hem heen. En een rugzak op de plek van zijn strooien hoedje. Zeker vier omstanders helpen hem uit zijn aparte positie. Gelukkig best grappig.

Na het broodje tonijnsalade is het siësta. Tot de koffie.

Daarna pakken we toch maar weer de fiets richting het strand. Het is warm en wij zijn lui. Via een zandpad komen we snel bij de zee en we spartelen en luieren wat, met op de achtergrond de bergen rond de baai van Vlorë. Als we terugfietsen zien we een zestal vuilcontainers langs de weg staan. Een man haalt er een zak uit, scheurt hem open, zoekt iets van zijn gading en de rest strooit hij om zich heen. Weer een paar vierkante meter vervuilde berm erbij. In een paar seconden.

‘s Avonds besluiten we in een restaurantje niet ver van de camping te gaan eten. Over de donkere weg met een hoofdlampje en een knipperend achterlichtje fietsen we 3 km. Op het terras zit een echtpaar met kind en oma gezellig te eten. Moeder is jarig en wij zingen “Lang zal ze leven”, hetgeen vrolijk gefilmd wordt en bedankt met een stukje taart. Goed geluimd fietsen we terug naar de bromvliegcamping, waar het alweer rustig is.