20220819 Thethi rondje 2

20220819 Theth rondje 2

Om zeven uur gaat de wekker en nu draai ik me nog een keer om. De tas is nog half gepakt en het ontbijt is pas om half acht. We hebben goed geslapen en de negatieve impulsen van gisteren zijn enigszins afgevlakt. Tijdens het uitstekende ontbijt hebben we het er nog over. Waarom driedelig bestek en kop en schotel en papieren wegwerp tafelkleed? Willen we wel wat “men” denkt dat “wij” willen?

Maar goed, veranderen kunnen we het toch niet en onze Sokol met zijn Pajero komt ons stipt op tijd ophalen met een hartelijke “goodmorning my friends!”. We stappen in en rijden de Rruga Nikgjonaj af. Dit is de totaal versleten en kapotgereden weg van Theth naar Shkodër “the other way round”. Sokol noemt langs de weg een aantal bezienswaardigheden zoals waar hij gewoond heeft, waar zijn vrienden wonen en hij vertelt dat dze regio voornamelijk katholiek is. Alleen woont er bijna niemand meer. Omdat de weg zo slecht is en er geen scholen en ziekenzorg is gaan mensen verhuizen naar het buitenland of naar de grote stad. En omdat er bijna geen mensen meer wonen worden de huizen, voorzieningen en wegen steeds slechter. . .

Het gebrek aan toeristen zorgt er wel voor dat de weg, berm en kruisingen schoner zijn. En er komt her en der water uit de berg dat je gewoon kunt drinken. Er wonen beren en wolven en koeien en konijnen en er springt een zwarte eekhoorn over de weg.

Het uitzicht is bij vlagen adembenemend en soms lijkt het op de gevaarlijkste weg van Bolivia: groene steile bergen en diepe afgronden naast een smalle weg met steenslag. Gelukkig is onze Sokol een serieuze man en vol vertrouwen laten we hem zijn gang gaan.

Tsja, we kunnen nu nog meer details vertellen maar uiteindelijk duurt deze tocht van ca 100 km meer dan acht uur, inclusief 2x koffie en een soort van late lunch. Bij de camping is de lucht betrokken, wat hebben we weer een geluk gehad. We nemen afscheid en vertellen de aardige dame van de camping alleen maar positief over onze Thethi-Private-Tours.

Door het rijden in de ongereptere natuur en het koffiedrinken bij enkel lokale barretjes is ons vertrouwen in de Albanese cultuur weer enigszins gesterkt. Maar wat we de volgende dagen gaan doen weten we nog niet.

We pakken nu meteen onze zwemspullen en handdoeken en duiken in het warme groene water van het meer. Er staat een beetje wind en dat koelt lekker af. Meteen daarna onde de koude douche is geen straf. Het koude biertje evenmin. Maar tussen de bomen op de camping wil het niet koeler worden. Het isom 21:00nog zeker 27 graden en vrkoeling in het windje aan het water levert nog een paar muggenbulten op.

Vanaf23:00wordt het rustiger op de camping. Odile ligt breeduit op bed te binchwatchen en ik blaas wat bellen onderuit in de ligstoel. Regen blijft uit maar de benauwde warmte geeft aan dat het zeker gaat gebeuren.

Om drie uur schieten we beide wakker van harde druppels op het dak. In perfect teamwork halen we de droge was naar binnen en kruipen weer bovenop de warme wol.