20220809 Suza Suza

20220809 Suza Suza

Vannacht begon het te regenen. We slapen met het dakraam en de schuifdeur open dus een paar regendruppels maken ons wakker. Eenmaal dicht wordt het warmer in onze bus dusom 6:00gaat toch maar de luifel uit. In tegenstelling tot gisteren staat er geen wind en nu kunnen we lekker als het druppelt buiten zitten ontbijten.

Peter gaat een uurtje of zo werken aan de laptop en Odile vermaakt zich met wat huishoudelijke taken. Het wordt een luie schakeldag.

Er staat een zwembad aan de overkant van de visvijver, met groene aanslag maar wel met helder water. De douches zijn meer dan uitstekend. Nogmaals: wat een gouden plekkie!

We zijn niet meer de enige bezoekers, samen met Daniel en Mary uit Manchester, want er meldt zich een leuk Pools-Engels stel Alek en “Alice”. We leggen hen uit hoe het hier werkt en ze vinden voor hun camperbus een plekkie 100m verderop. De regen was al veranderd in lichte miezer en heeft nu plaats gemaakt voor een heel flauw zonnetje.

Na de lunch met restjes, augurk, mosterd en mayo en tonijn uit blik, tomaatjes, brood en cola/koffie, trekken we de wandelschoenen aan. Maar eerst naar de overkant van de weg voor wat wijn en de rekening voor het kamperen. Vijf flessen en 2 nachten voor € 60,- . Wereldplek. Dan gaan we toch wandelen, na de kerk linksaf de weilanden in. Ingehaald door een boertje met krakend paard en krakend wagentje. Het boertje kende geen andere taal dan Slavoons, zelfs gebarentaal ging te ver en Google translate kon hij niet ontcijferen. En hij mompelde zonder articuleren. Dus van een gesprek is het niet gekomen.

Terwijl het boertje naar links wijst, een doodlopend pad in, lopen wij door naar een bruggetje, dan links het grindpad op met links een dijk en rechts eindeloos uitzicht over de akkers. Na 500m klimmen we de dijk op en zien links diversen half natuurlijke waterpartijen met witte en bruine reigers, eenden en kleine vogels, veel soorten bloemen en planten en af en toe een schelp van soms vijftien centimeter groot.

Zo lopen we twee a drie kilometer. Hoe saai ook leuk kan zijn.

Bij de vissers is weer een bruggetje en we slaan linksa het dorp in, dan naar boven naar wijnmakerij Josic. We krijgen gratis water en bestellen een koffie. Daarna besluiten we hier vanavond te gaan eten en we wandelen de laatste 2 km terug naar de camping. Ik vertel je dat het biertje aldaar bijzonder smaakte!

Fris en zuiver zetten we de fietsen in elkaar en we trappen binnen een kwartier naar ons restaurant. Daar zitten ook Alec en Alice (heet ze zo? Ik ben haar naam vergeten.) te eten uit een grote pan. Wij bestellen vis en vlees en wijn en bier. En een borreltje. Heerlijk. Daarna komt het toetje voor Odile en het borreltje voor Peter. Heerlijk. Uiteindelijk moeten we betalen en fietsen bergaf naar de camping. Heerlijk. Lekker douchen en nog even voor de bus een kleine whisky om het af te leren. Heerlijk.