20220814 van Dubrovnik naar Zabljak

20220814 van Dubrovnik naar Zabljak

Om de drukte in de stad voor te zijn, hadden we besloten om vandaag vroeg op te staan.Zondag morgenszeven uur en op de camping zijn we niet de enige wakkere mensen. Wel zijn we maar met drie man bij de bus en in de stad lijkt het kalmer dan zaterdag middags.

Op het plein besluiten we om eerst naar een bakker te lopen voor een broodje en daarna aan de 2,5km wandeling over de muur te beginnen. Met een broodje Pecarna met spinazie op de vuist wandelen we naar de ingang van de muurwandeling aan de havenkant van de oude binnenstad. En bovenop de verrassingen van Dubrovnik van gisteren: groot, druk, supertoeristisch, wordt ons nu een toegangsprijs van 450 Kuna per persoon gepresenteerd. 66 Euro vinden we te veel. Er zijn grenzen.

Inmiddels is hetom 9:00 uural druk geworden in het oude centrum, we lopen de poort uit en de weg omhoog voor een beter uitzicht over de stad. Niet veel later nemen we de bus terug naar de camping waar onze Mörbös staat te wachten op de komende rit. Wij gaan nog even lekker douchen en rijden dan via de kustweg richting Montenegro, richting Kotor.

Aan deze kant van de grens valt het mee, binnen 20 minuten zijn we er over. Maar aan de andere kant staat een file bergop van zeker twee kilometer. Bij het eerstvolgende benzine station willen we een simkaart kopen, maar dat lukt niet. Bij het tweede pompstation evenmin, omdat ze op zondag niet kunnen registreren. Dan maar even zonder. We zien wel.

Bij de baai wordt het steeds drukker op de weg langs het water, wij moeten denken aan de files rond het meer van Garda. Als er een parkeerplaats in zicht komt stoppen we, smeren een broodje en lopen naar beneden voor een pauze met onze voeten in het water. Op een mini strandje bij een mini camping. Met ca 50/60 mensen. Beetje druk dus.

We willen de drukte uit en hebben allebei geen zin in schuifelen door een centrum, ook niet van Kotor.Dus nemen we een doorsteekje over een singletrack 25% omhoog tegen de berg op, en komen op de doorgaande weg naar Zabljak, een stadje in de bergen van Montenegro, in de verte, in de Darische Alpen. We hebben gelezen over de mooie natuur en we willen de Tara Canyon zien.Maar eerst pauze dagje op de kleine camping

We vinden de camping aan het einde van de weg. Met een prachtig uitzicht over de hoogste toppen. Het wordt al koeler en met ons donsjasje aan wandelen we 2 km terug naar, wat blijkt, een ski-dorp in de winter en een toeristische trekpleister in de zomer. Hierdoor staan de straten vol geparkeerde auto’s en is er geen plek in de restaurants. Dus vinden we een plekje aan een lange tafel op een buitenterras, naast een aardige Duitse dame die op vakantie is met haar dochter en twee van haar vriendinnen.

De wandeling bergop valt mee, ondanks wijn, bier en schnaps. We zijn moe genoeg om te slapen, buiten schijnt de bijna volle maan en stralen de sterren bij 12 graden. Mooi.