23 nov dinsdag

We worden wakker op de plantage, langzaam komt de zon op van achter de heuvel. Ons ontbijt bestaat uit de krentenbollen uit onze reis-rugzak en we maken wat oploskoffie met onze net gekochte waterkoker met stroom uit het toilethuisje. Een na een vertrekken de overige campergasten. Ook wij nemen afscheid van het kiezelveldje en vertrekken richting de rode weg langs de kust.

We rijden van Tejina naar Bajamar en verder naar Punto d’ Hidalgo. We zien geen vuurtoren en we zien geen weg. Het blijkt echter dat die rode weggetjes wandelpaden zijn, dus echt geen optie voor auto’s. En later lezen we dat die witte staak in de verte de vuurtoren moet zijn, gemist. Als we dat eenmaal ontdekt hebben rijden we terug via Hidalgo-dorp. En dat zijn met de camper echt krappe weggetjes. 

Dan rijden we maar een stukje terug via de route over de TF13 naar Tegueste en verder. We komen langs mirador Cruz del Carmin, maar net als op zoveel interessante plekken, zijn er geen parkeerplaatsen meer vrij. Alles is bezet, onze broer/zwager Ernst had ons daar al voor gewaarschuwd. We gaan linksaf de TF-145 en de TF-138, prachtige boswegen naar Taborno. Daar stopt de weg onverbiddelijk, midden in het dorp, met amper plek om de camper te keren. Drie of vier dorpelingen drinken koffie en we gaan naast hen zitten, op de stoep. Eén van hen wijst naar mijn voeten en maakt duidelijk dat ik in overtreding ben. Als chauffeur mag je geen slippers dragen maar schoenen. Foei!

De terugweg door het bos is weer prachtig, met diverse bomen die wij niet kennen, nog volop in het groen. In Bailadero nemen we de TF-134 naar Benijo, de kustweg. Ook hier weer heerlijk sturen, de hele dag al. Aan de kust zien we surfers op het strand en we eindigen in een vis en kaas restaurantje El Fronton. We gaan terug naar de TF-12 en het gaat verder naar San Andres, een aardig dorp/stadje tegen de berg aan, met een haventje en een langgerekt zandstrand. We parkeren op het veld naast de parkeerplaats en lopen naar het supermarktje voor wat inkopen voor vanavond. Dan kunnen we het niet laten en als het al donker wordt gaan we even zwemmen in de zee, we kunnen koud douchen en daarna wandelen we langs het strand naar een strandtent waar nog licht is. Daar worden we ontvangen met wulpse dames die dansend onze aandacht trekken.

We lopen terug voor een afsluiter maar een biertje drinken bij camper mag eigenlijk niet. Als je campert langs de openbare weg mag je geen stoeltjes neerzetten of de luifel uitdraaien, want dan heet het kamperen. Dus lopen we naar het strand en gaan zitten bij een lege strandtent. Daar komt plots een bewaker en stuurt ons weg. Dat mag ook niet. Dan gaan we 10 meter verder zitten onder een Palmboom. Dat mag wel. Maar daar komt weer die bewaker en zegt dat wanneer het gaat regenen we alsnog bij de strandtent mogen zitten. Met al die verbazing wordt toch nog 10 uur en gaan we slapen.