Dag 17, 6 sept 2021

Het is maandag, dag van cultuur en verdieping. Er is een strak programma opgesteld waar we ons uiteraard aan zullen houden. We beginnen dan ook stipt om 08:12 met ontbijt en een lichte stoelgang. Daarna de straat over, dwars door de woonwijk met leuke straatjes, oude Soviet woonblokken, laantjes met verbouwde zeecontainers tot aan de lege bazar die gisteren zo levendig was.

Net als twee weken geleden in Bishkek is ook in Osh de grote bazar gesloten voor de grote schoonmaak. De politie heeft de straten afgezet door een paar personenauto’s dwars over de weg te plaatsen. Alleen de taxibusjes en de veegploegen mogen er door. Mooi om te zien hoe zo’n twintig mannen en vrouwen samen werken en in één grote beweging de straat schoonvegen. Direct achter hen worden de eerste stalletjes stilletjes weer opgebouwd.

Wij wandelen verder en beginnen even later aan de steile klim naar de eerste van vijf toppen van de heilige berg. Deze klim is een kuitenbijter, zeker in de warmte een uitdaging. Min of meer opgewekt en kwiek komen we boven. Daar zien we meer pelgrims voor een bezoekje aan Babur’s House, de kleine moskee, diverse keren hersteld nadat vandalen en atheïsten het verwoestten.

Het blijkt dat er zich ook een minder steil pad langs de berg bevindt, dat leidt naar een archeologisch museum dat ter ere van het 3000-jarig bestaan van Osh in 2000 is uitgegraven als grot, met een toeter als eye-catcher. De toegangsprijs voor ons buitenlanders is 6xhoger dan voor ingezetenen, een aparte ervaring. Maar de getoonde zaken geven wel een beeld van de cultuur van het land, zonder teveel aandacht aan het nomadische leven te schenken…

We vervolgen de gemakkelijkere afdaling en als ik het woord koffie noem, ziet Odile rechts van de weg een koffie-logo. We komen binnen in Ismanova, homemade bakery. Een geklimatiseerde gezellig ingerichte koffie/bakkerij naast een mini-supermarktje. Er staat een blinkende espresso machine en bonenmolen. De jonge baas maakt een tweetal perfecte koffie’s en we nemen elk een door zijn zus gemaakt gebakje bij. Wij zijn blij.

Uiteraard schrijven we wat in het gastenboek en als we willen betalen . . . wordt ons geld geweigerd. Koffie en gebak zijn een kado van hen aan ons als buitenlandse gasten. We voelen ons een beetje opgelaten door deze gulheid. Gelukkig zien we een collectebus voor een ziek familielid, een kind dat een dure behandeling nodig heeft, dus we geven een riant bedrag als aflaat zodat we allemaal blij afscheid nemen.

De culturele wandeling loopt voorbij aan de grote moskee en de yurt met drie verdiepingen. We laten een volgend museum aan ons voorbij gaan en we staan stil bij twee studenten met Kyrgyzische snaarinstrumenten die op ons verzoek een mini optreden verzorgen.

Tijd voor een korte lunch met soep en tomaten sla. Dan nog een wandeling langs een soort pretpark en de rivier waar de jongens lekker plonzen. In de winkelstraat is het warm en een drukte van jewelste. Gelukkig ligt ons hotel iets van de weg af en kunnen we het culturele deel afsluiten met een duik en een koud biertje.

Als we dan ‘s avonds de dag kunnen afsluiten met een heerlijk diner op het terras van RestBerry, met een glas rode wijn, dan kunnen we spreken van een geslaagd bezoek aan Osh.

Morgen terug richting Bishkek.