Dag 11, 31 aug 2021 Onafhankelijkheidsdag

In de tuin van ons Guesthouse Center staat een Yurt. Daar wordt voor ons het ontbijt geserveerd en we schuiven aan op onze knietjes bij twee Franse jongedames en bij ons voegen zicht de Duitser en de Schot. We wisselen wat ervaringen uit en knabbelen op brood, ei, jam, kaas en de onvermijdelijke koekjes en snoepjes. De hele overnachting met ontbijt voor twee personen komt niet boven de € 12,-

We gaan uitchecken en parkeren de auto op de openbare weg en wandelen de hoek van de straat om, om naar de parade te gaan kijken. We botsen meteen tegen een club van 10 agenten, daarna 14 brandweermannen, een paar militairen in het groen, dan een paar in het grijs en een paar in het blauw. Er staan groepjes vrouwen bij elkaar die ballonnetjes vasthouden, en groepjes van mannen en vrouwen door elkaar, allen met dezelfde kleding en dezelfde ballonnen.

We mogen van bijna iedereen foto's maken en een groot aantal mensen wil foto's van ons. Als we verder lopen langs de route wordt heel veel "hello how are you" geroepen en er worden diverse boksen uitgedeeld. Als we een plekje hebben gevonden komt een oudere man van 70 naast ons staan met zijn kleinkinderen. Hij heeft in Duitsland gewerkt en met behulp van Google Translate praten we wat. De man trommelt een vriend op en daarna de cameraploeg die de parade vastlegt. "Gallandia", roept hij en wijst naar ons. Zo komen we waarschijnlijk op de regionale TV.

De parade begint anderhalf uur later dan wij dachten en duurt langer dan gepland, dus wij lopen naar de auto en ondertussen schudden we handen met diverse politie agenten.

Via een omweg komen we op de route van Kochkor naar Naryn. Onderweg stoppen we op een auto parking waar diverse standjes staan met gebakken vis. We nemen (goede) koffie in een eethuis, maken voor 5 cent gebruik van het toilethuisje, kijken even naar het frituren van de vis en gaan dan verder.

Omdat we zelf spulletjes in de auto hebben besluiten we onderweg te lunchen en rijden de Delica van de weg af, een heuvel op bij monumenten, met een heerlijk uitzicht over het dal, zittend in onze luxe opklapstoelen. We zeggen net dat het zo leuk is van Kyrgyzstan dat alles mag en alles kan en dat er zoveel ruimte is, als er een koe om de hoek van de auto komt, en dan nog een en dan een hele kudde. De meegelopen herder maakt met boze gebaren duidelijk dat we op zijn plekje staan. Kortom, we worden weggestuurd door een herder.

Naryn is een redelijk grote provincieplaats en ligt lang gestrekt aan de rivier de Naryn. We gaan even tanken en dan op zoek naar Guesthouse Celestial Mountain, een tip uit één van de reisboeken. We zijn lekker bijtijds dus eindelijk tijd voor een biertje in de zon op ons balkonnetje. Voor het avond eten maken we een wandeling door een parkje, langs een bouwval, over een houten hangbrug naar het centrum. Het eerste restaurant dat we zoeken is wegens rijkdom gesloten en het tweede restaurant lijkt in eerste instantie ook dicht te zijn, maar een tweede deur is open en we zien twee vrouwen in een keuken.

Een derde dame leidt ons naar een lege eetzaal met 12 gedekte tafels en witte LED verlichting. Toch schenken ze een biertje en we laten ons deels door de kaart verrassen en eten goed. Het is overigens nog steeds Onafhankelijkheidsdag en buiten begint het decibelgeweld van een DJ met dance-muziek. Als we klaar zijn met eten lopen we naar het grote plein en ook hier komen weer voldoende “hello’s” op ons af. Toeristen zijn schaars, dit jaar.

Als we terugwandelen naar het Guesthouse valt het op dat het zwoel is, op grotere hoogte in de bergen zou je het kouder verwachten. Het is dus een lekkere zomer avond. Als we bij het Guesthouse komen is de poort dicht. We hebben geen sleutel dus bellen aan. Er gebeurt niets. We telefoneren naar het nummer op het reclamebord. Er gebeurt nog steeds niets. Pas na 10x aanhoudend bellen horen we een vrouwelijke stem maar er gebeurt…Niets. We gaan door met bellen en telefoneren en dan gaat eindelijk gelukkig de deur open.

Welterusten. Morgen weer een spannende dag.