Dag 1, 21 aug 2021

Voordat ons avontuur kon beginnen hebben Bas en Margit (al 3 keer in Kirgizie op vakantie geweest) ons in 2020 allerlei tips aan de hand gedaan, heel handig en van onschatbare waarde!! Helaas moesten we daarna onze reis een jaar uitstellen ivm corona , maar vandaag gaat het toch echt gebeuren!

De ochtend duurde lang, vroeg ontbijtje in de tuin. De tassen staan al klaar. Was is droog. Even een bloemetje gehaald voor de nieuwe buren die vandaag komen verhuizen. Dan ook nog maar de Auto wassen en even langs Gerard en Marjan.

Deze vrienden gaan verhuizen naar een tijdelijk onderkomen tijdens de verbouwing van hun huis. “Helaas“ zijn wij dan op vakantie en kunnen we niet helpen. Overigens, onze beide dochters gaan eveneens tijdens onze vakantie verhuizen. Wij zijn lekker weg.

We nemen de trein naar Schiphol en ik log nog eens in op de website van Aeroflot: ik kan zomaar langebenen-stoelen regelen. Op Schiphol.nl zie ik overigens dat we verplicht zijn om een gezondheidsverklaring in te vullen. Natturlijk werkt die site niet op Iphone maar alleen op Android en met moeite! Enkele NS/Prorail-vertragingen later wandelen naar de Aeroflot balie om de koffers af te geven, daar tonen we de dus-toch-niet-voor-niks genomen PCR-testuitslag en mogen door. Naar de gezondheidsverklaring wordt niet gevraagd. Vervolgens wandelen we snel door de douane.

In hal 3 drinken we koffie en slenteren langs wat winkeltjes. Dan een wandeling naar de gate en er is wat heisa met reizigers met probleempjes. In het vliegtuig blijkt dat rij 21 helemaal geen lange-benen stoelen heeft. De plattegrond bleek niet te kloppen. Er zijn echter her en der nog stoelen vrij in het vliegtuig dus na een halfuurtje verkassen we naar betere plekken. En we hebben

lekker kip/rund gegeten. Na het eten worden formulieren inzake grensovergang uitgereikt.

De Sjeremetjevo luchthaven is modern, licht en efficient. Wij als Transfers worden gescheiden van de anderen. Wel weer even door douane met schoenen, riemen, sieraden, alles uit en af. Ook ons water raken we kwijt en we willen nieuwe flesjes kopen. Bij het scannen van de boardingpas gaat het fout: we krijgen geen water omdat er, volgens de teamleider, ruzie zou zijn met de douane in Tadjikistan en Kyrgyzstan… Bij het volgende winkeltje krijgen we geen water omdat de kassa al dicht zit. Gelukkig is er verderop een koffiebar met flesjes.

Het is inmiddels half tot één ’s nachts en zitten we te wachten op deel twee van de vlucht: van Moskou naar Bishkek. Tegenover ons zit een Kyrgyzische jonge vrouw te bungelen met haar beentjes die, als ze rechtop zit, de vloer net niet raken.